Czym jest czytanie?

Jakie postawy czytelnicze są postulowane przez autorów? Jaki obraz odbiorcy kreują pisarze? Maturzyści na poziomie rozszerzonym kilka lat wcześniej mieli za zadanie napisać interpretację porównawczą tekstów Zbigniewa Herberta Podróż do Krakowa i Wisławy Szymborskiej Nieczytanie.

Co o czytaniu sądził Norwid? Motyw czytania występuje u tego autora w wielu jego wypowiedziach, w różnych kontekstach, w wystąpieniach publicznych, w twórczości, w wypowiedziach osobistych zapisanych w korespondencji. Autor rozumie lekturę jako działanie twórcze, jako swoistą sztukę. Ta powinna być głęboka, nieskończona. Lektura według autora Quidama ma uwzględniać różne punkty widzenia, korzystać z odmiennych metod, ze względu na przedmiot czytania – rzeczy głębokich, wielowartościowych i wielopłaszczyznowych. Zgodnie z zasadniczym przekonaniem poety:

Czytać jest to dogłębiać wyrażenia […] (X 163).

***

[…] czytać więc nie każdy umie, bo czytelnik powinien współpracować, a czytanie, im wyższych rzeczy, tym indywidualniejsze jest. (VI 428).

***

Cytaty z pism Norwida podaję za wydaniem: Cyprian Norwid, Pisma wszystkie, zebrał, tekst ustalił, wstępem i uwagami krytycznymi opatrzył J.W. Gomulicki, t. 1-11, Warszawa 1971- 1976, cyfrą rzymską oznaczam tom; arabską – stronę.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *